Ölüm cezası geri gelmeli mi?

Abstract

Bir toplumdaki insanların ortak yaşamlarını belirli bir intizam içinde sürdürebilmeleri için aralarında belirli bir düzenin ve bunun sonucu olarak yaptırımlar düzeninin kurulması zorunludur. Her sistem kendi düzenini korumak, toplumdaki bireyin sosyal normlara uygun bir şekilde hareket etmelerini sağlamak için toplumda var olan kontrol mekanizmalarının yanı sıra üstün bir otorite tarafından yaptırımlar düzeninin kurulmasını da zorunlu kılar. Günümüzün gelişen toplumlarında sosyal düzeni bozan fiil ve hareketler topluma zarar veren hareketlerdir ve daha çok toplumdaki bireyi ilgilendirdiğinden zarar meydana geldiğinde zarara sebebiyet veren bireyin hürriyetini sınırlama veya birey için önemli olan diğer bazı haklardan yoksun bırakma gibi yaptırımlar uygulanmaktadır. Düzensiz bir toplum düşünülemeyeceğine göre bu düzeni bozan kişiye karşı işlediği fiil sebebiyle toplumun kınama duygusunu belirten bir yaptırımın uygulanması zorunludur. Uygulanış şekli ve türleri bugün değişmiş olsa dahi toplumun kınama duygusunu açıklayan, kusur ile orantılı olarak verilen, uygulandığı kişi üzerinde acı ve ıstırap veren, bozulmuş olan toplum düzenini eski hâline getirmeyi amaçlayan yaptırım cezadır. Toplumdan tasfiye edilme amacını taşıyan “ölüm cezası” ülkemizde 1984 tarihinden beri fiilen ve 2004’ ten itibaren de hukuken bulunmamaktadır. Ölüm cezası önce 2001 tarihinde savaş tehdidi ve terör suçları halleri dışındaki suçlar için kaldırılmış, 3 Ağustos 2002 tarihinde de “ Savaş ve çok yakın savaş tehdidi hallerinde işlenmiş suçlar hariç” şartı ile kaldırılmıştır. 7.5.2004 tarihli 5170 Sayılı kanun ile Anayasa’ dan ölüm cezaları ile ilgili maddeler kaldırılarak Avrupa Birliği kriterlerine uyum çalışmalarının en önemlisi gerçekleştirilmiştir

It is obligatory that an order, as a result of an order, an order of sanctions should be established for the members in a society to lead their common life in a particular regularity. Each system requires an order of sanctions to be established by a supreme authority as well as prevailing control mechanisms in order to maintain its own order and to have individuals in the society act complied with social norms. Deeds and acts which disrupt social order in today’s developing countries are harmful actions for society. Also when a disrupting action is seen, since the fact is mostly concerned with individuals, restriction of freedom or deprivation of some other rights are applied as necessary sanctions to the person leading to this disruption. As it can not be possible to imagine a disorderly society, it is necessary to apply a sanction to reflect the society’s feeling of reprobation owing to the act committed by the person who has disrupted this order. Even though the way it is performed and the kinds have changed today, sanction manifesting society’s reprobation, giving pain and suffering to the person applied which is proportional to the fault, aiming to restore societal order that has been disrupted becomes punishment. “Capital punishment” with which is aimed to liquidate a person out of society has not been existed in our country since 1984 in specie and 2004 de jure. In the first place, capital punishment was terminated against the crimes except for the cases of war threat and terror crimes in the year of 2001. “Except for the ones committed in case of war and immediate war threat”, it was also terminated on August 3, 2002. Through the law 5170 dated on 7 May 2004, the items related with capital punishment were removed from the Constitution and through the law 5218 in the year of 2004, the items related with capital punishment were removed from Turkish Criminal Law. Thus, the most significant work was implemented in order to adapt to the European criteria.