Belgesel türünde katılımcı biçem: inside the world’s toughest prisons programı örneği

Abstract

Sinemanın ilk zamanlarından itibaren belgesel, tür olarak kabul edilerek gelişimini devam ettirmektedir. Sinemada yeni yaklaşımların oluşması, biçimsel açıdan yaşanan değişiklikler belgeseli de etkilemektedir. Çağdaş belgesel kuramcısı Bill Nichols, bu alanda yaptığı çalışmalar sonrasında belgeseli türlere ayırmıştır. Bunlar; açıklayıcı, gözlemci, dönüşlü, edimsel ve katılımcı biçemlerdir. Çalışmada, Nichols’un oluşturduğu belgesel türlerinden biri olan katılımcı biçemin özellikleri dikkate alınarak Inside the World’s Toughest Prisons (Dünyanın En Zorlu Hapishaneleri) programı ayrıntılı şekilde incelenmektedir. Katılımcı belgeselde olaylara katılım sağlanır, röportaj yapılır ve etkileşimin kurulması temel alınır. Toplumsal sorunların incelenmesinin amaçlandığı katılımcı biçemde, sunucu kameranın karşısında yer alarak izleyici ve özneler arasında bağlantı kurulmasını sağlar. Bu bağlamda, Inside the World’s Toughest Prisons belgeselinin katılımcı biçemi nasıl ve ne şekilde temsil ettiği, hangi özelliklerini gösterdiği ve başka biçemlerle temas edip etmediği çalışmada ele alınmaktadır.

From the beginning of the cinema, the documentary is considered as a genre and continues its development. The emergence of new approaches to cinema and changes in form affect the documentary. Contemporary documentary theorist Bill Nichols has divided the documentary genres after his studies in this field. These; expository, observational, reflexive, performative and participatory modes. In the study, taking into consideration the characteristics of the participatory mode, which is one of the documentary types created by Nichols Inside the World’s Toughest Prisons program is examined in detail. Participation in the participatory documentary is ensured, interviews are made and interaction is based on. In the participatory mode in which social problems are aimed to be examined, the presenter stands in front of the camera and provides a connection between the audience and the subjects. In this context, how and in what way Inside the World’s Toughest Prisons documentary represents the participatory mode, which features it shows, and whether it contacts with other styles is examined.