İşin nicel talepleri ile tükenmişlik ilişkisinde iş ve aile çatışmasını yönetme öz-yeterliğinin aracılık etkisi

Abstract

Giderek ağırlaşan çalışma koşullarında çalışanlar kısıtlı zamanda yerine getirilmesi gereken birçok iş ve görev ile karşı karşıya kalmaktadır. Kısa zaman içinde yerine getirilmesi gereken iş çokluğu ve aile talepleri bireyin yaşamında zaman açısından çatışmalara neden olmaktadır. Bu çalışma, gün geçtikçe gelişen psiko-sosyal risk yazını doğrultusunda özellikle nicel iş taleplerine odaklanmaktadır. İş Talepleri ve Kaynakları (JDR) yazınından yararlanılarak, işyerindeki nicel taleplerin tükenmişlik üzerindeki etkisi çalışmanın ana konusunu oluşturmaktadır. Bu doğrultuda, bireyin iş-özel yaşam dengesini sağlamaya dair öz-yeterliğin bu ilişkideki rolü üzerinde de durulmaktadır. Mesleki tükenmişlik üzerinde en fazla etkili olduğu düşünülen İş Talepleri ve Kaynakları (JDR) Modelinin iş yükü ve zaman baskısı iş taleplerinin, psiko-sosyal riskleri ölçmeye yarayan COPSOQ (Kopenhag Psikososyal Anketi) ölçeğinde işin nicel talepleri olarak ayrıntılandırılması, iş yükü ve zaman baskısı boyutlarına odaklanmamızda etkili olmuştur.

In the increasingly aggravated working conditions, employees are faced many work that needs jobs and tasks that must be fulfilled in limited time. The workload and family demands that must be fulfilled in a short time are caused conflict in terms of time in the individual's life. In this study, in the direction of psychosocial risk literature that day by day developing are focused on specifically quantitative job demands. Utilizing the literature on Job Demands and Resources (JDR), the impact of quantitative demands at work on burnout constitutes the main topic of work. In this context, it also focuses on the role of self-efficacy in achieving the work-family life balance of the individual. The workload and time pressure of the Job Demands and Resources (JDR) model, which is thought to be most influential on occupational burnout, are elaborated as quantitative demands of work on the COPSOQ (Copenhagen Psychosocial Questionnaire) scale for measuring psycho-social risks, when we focus on workload and time pressure dimensions it has been effective.